De moederwond en burn-out: altijd sterk willen zijn, totdat je instort
Veel vrouwen met een moederwond leerden als kind zichzelf wegcijferen, emoties te onderdrukken en sterk te zijn ‘voor de ander’. In dit artikel onderzoeken we hoe deze dynamiek, vaak onbewust, leidt tot perfectionisme, oververantwoordelijkheid en burn-out. Ook delen we hoe het doorwerken van de moederwond de weg vrijmaakt voor een gezonder energiemanagement en zelfcompassie.

De moederwond en burn-out: als zorgen voor anderen ten koste gaat van jezelf
“Ik moet sterk zijn.”
“Als ik het niet doe, wie dan wel?”
“Rust nemen voelt als falen.”
Voor veel vrouwen zijn deze overtuigingen zó normaal geworden, dat ze niet doorhebben waar ze vandaan komen. Tot het lichaam de rekening presenteert: burn-out. In dit blog neem ik je mee in hoe de moederwond hier vaak onder ligt – en waarom heling begint met zachtheid voor jezelf.
Wat is de moederwond (nog even kort)?
De moederwond ontstaat wanneer een meisje opgroeit met een moeder die haar niet emotioneel kon dragen, spiegelen of beschermen. Soms omdat zij zelf overbelast of getraumatiseerd was. Soms omdat ze haar dochter onbewust belastte met haar eigen onvervulde behoeftes.
Het kind leert al vroeg: ik moet sterk zijn, ik mag geen ruimte innemen, ik ben pas oké als ik anderen help of gelukkig maak.
Deze strategie werkt – tijdelijk. Maar als volwassene put je jezelf ermee uit.
Hoe de moederwond bijdraagt aan burn-out
De moederwond zorgt vaak voor overlevingsstrategieën die maatschappelijk worden beloond, maar innerlijk uitputtend zijn:
- Pleasen en perfectionisme: altijd maar zorgen, presteren, het goed willen doen
- Grenzeloos geven: je eigen behoeften negeren om anderen te helpen
- Zelfverwijt en schuldgevoel als je ‘even niet meedoet’
- Geen ruimte voelen voor kwetsbaarheid: je mag geen zwakte tonen
- Zorgreflex: je voelt je pas veilig als de ander oké is
Op het werk ben je de betrouwbare collega, thuis de onmisbare moeder of partner. Maar diep vanbinnen voel je een leegte – en een uitgeput lijf dat niet meer meekan.
Burn-out als alarmsignaal én keerpunt
Een burn-out voelt vaak als een instorting, maar is óók een doorbraak. Want het laat zien dat je oude overlevingsmechanismen niet meer werken. Je kunt niet langer doorgaan op wilskracht, plichtsbesef of zelfverloochening.
Het lichaam zegt: genoeg.
En dat is pijnlijk én krachtig. Want in deze pauze ontstaat ruimte voor iets nieuws.
De heling van binnenuit
Het herstel van burn-out vraagt meer dan rust en slaap. Het vraagt om innerlijke heroriëntatie. Om het erkennen van de oude wond en het afleggen van het pantser dat je ooit nodig had.
Wat hierbij helpt:
- Innerlijk kindwerk: in contact komen met het deel van jou dat alles op alles zette om liefde te verdienen
- Zorg leren ontvangen, zonder schuldgevoel
- Je grenzen leren voelen én respecteren
- Loslaten van de ‘sterke vrouw’-rol – en ruimte maken voor je menselijke kwetsbaarheid
- Zelfcompassie ontwikkelen: niet als ‘trucje’, maar als levenshouding
Pas als je jezelf niet langer afwijst voor je behoefte aan rust, liefde en ruimte, kan er duurzame energie terugkomen.
Tot slot
Burn-out is geen teken van zwakte. Het is een teken van een systeem dat jarenlang over zijn grenzen is gegaan – vaak uit liefde en loyaliteit. De moederwond laat zien waar je jezelf bent kwijtgeraakt in het zorgen voor anderen.
Maar het is nooit te laat om opnieuw te kiezen. Voor jezelf. Voor herstel. Voor zachtheid.
Wil je hierin begeleid worden?
In mijn coaching help ik vrouwen die klaar zijn om te stoppen met zichzelf voorbijlopen. Samen brengen we rust terug in je systeem – niet door harder je best te doen, maar door terug te keren naar wie je bent, voorbij de patronen.
👉 Plan hier jouw gratis kennismakingsgesprek.
Geef een reactie